Famous?!

Lieve Schatten!!

Jajaja, daar ben ik weer! Het heeft dan toch weer ruim 3 weken geduurd, maar jullie moesten natuurlijk mijn ervaringen van de vorige keer nog allemaal verwerken. Logisch natuurlijk, heb ik zelf ook wel last van;) Zoveel mooie gebeurtenissen die weer allemaal op papier moeten worden gezet. Het is een hele dagtaak. Ik verbaas me er zelf ook over waar ik elke keer weer de vrije tijd vandaan haal;). Maar genoeg lariekoek, vul dat glas van de vorige keer maar weer lekker bij en sit back! Cause here comes part 2....!

We waren weer veilig terug gekomen van Tioman (behalve mijn camera. Blijkbaar heeft deze een tik gehad oid maar er is iets mis met de lens. Dat wordt dus binnenkort een nieuwe halen, erg k*t), lekker geslapen, waarna de volgende dag weer vroeg de wekker ging om weer aan de slag te gaan. Echter was dit toch wel een zeer relaxed weekje, aangezien het al woensdag was. Met vol goede moed en een gezond rood/bruin kleurtje naar stage gegaan, collega’s toch een beetje geschokt ik was namelijk zo mooi wit, de dag was zo voorbij. ’s Avonds samen met Dewy naar de kapper geweest (groeit als kool hier). Deze hadden we geregeld via Groupon (zoveel chiller en goedkoper en leukere aanbiedingen dan in Nederland!). We gingen voor highlights, haarmasker, haarmassage, knippen en fohnen voor RM80, dat is dus €20,- (knippen alleen was RM15)!! Geen geld! Lang moeten zoeken naar de kapsalon, hij zat toch een beetje verstopt in een achterbuurtje. Vergrendeling zat ook op de deur... Maar daarbinnen was het echt prachtig. Kapper was echt een geweldige man om te zien, lang haar in een staartje, wat ouder en die vent die kon me toch knippen!!! Nou, zo goed en snel ben ik nog nooit geknipt. Ook niet eens vragen wat ik wil, gewoon beginnen. Dewy en ik zeiden ook al, wanneer hij in Nederland had gewerkt, hadden we absoluut de hoofdprijs (goeie woordgrap, hoofd-prijs) moeten betalen. Die man ook helemaal blij, tja, wanneer maak je hier ook mee dat je twee blonde dames in je stoel krijgt. Al met al er toch 3 uur gezeten, waarna we er als ware blonde godinnen naar buiten gingen. Absoluut een aanrader!

Tja, en toen was het toch alweer vrijdag. Deze dag maar tot 14.00 uur gewerkt want om 16.00 uur werden alle interns bij de Nederlandse ambassade verwacht om een borrel te komen drinken op de verjaardag van de koninging, oftewel Queensday. Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen! Was absoluut een hele gezellig middag. Gezellig gekletst met de ambassadeur (prachtig huis, weet nu ook wel waar al het belastinggeld naar toe gaat;)), maar toch ook wel een beetje teleurgesteld omdat er geen bitterballen, frikadellen, kaasblokjes e.d. waren maar gewoon loempia’s en currypuff’s, Maleisisch eten!! Dat kan toch niet! Dit hebben we ook aan de ambassadeur laten weten en hij gaf ons er ook absoluut gelijk in. Als tegenprestatie zou hij aan het eind van onze stageperiode nog een borrel geven met alle hollandse lekkernijen, ik ben benieuwd of het er ook daadwerkelijk van gaat komen, maar we zullen zien;). Op een gegeven moment werden we het huis uit gebonjoured met het argument dat iedereen op tijd thuis moest zijn voor dodenherdenking. Slecht excuus, dat was pas 5 uur later... Maar oke, wij als studenten zijn ook de moeilijkste niet. Besloten om met z’n allen bij een italiaan waar een van de stagaires werkt, te gaan eten. Was absoluut lekker, alleen het was wel eten onder het mom van: ‘Snel dooreten, anders waait het weg’. Jullie zullen wel denken, is dit nou echt zo noemenswaardig dat het in het verhaal moet worden verwerkt, maar dit stukje is vooral voor mezelf, dat als ik het later teruglees, er een glimlach om mijn gezicht verschijnt en ik een moment heb van: ‘Oh ja’, en later als ik oud en verschrompeld mijn verhalen teruglees ik weer kan terugdenken aan die oh zo mooie tijd. Dus om verder te gaan; zo he, wat waren die porties klein! Na het eten zijn er nog een paar mensen gaan stappen, Albertine en ik bleven echter thuis (waren toch wel redelijk moe) om om 1.00 uur ’s nachts voor de volgende dag balonnen te gaan blazen, want Dewy was jarig!!

De volgende dag samen met Albertine Dewy opgehaald. Dewy helemaal gelukkig aangetroffen, Geert-Jan (huisgenoot) had ’s nachts toen hij thuiskwam nog balonnen opgeblazen (moet je je voorstellen, ben je dronken, ga je blazen. Kan je zeggen, daar word je alleen maar meer dronken van). Wel superlief natuurlijk!! Hij lag nog steeds uitgeteld op zijn bed;)... Op de planning stond om met de drie meiden lekker de nagels (zowel handen als voeten) te gaan doen (wederom via Groupon, RM38, geen geld). Hier waren we wel een hele dag mee zoet (vooral omdat we er eerst een uur over hebben gedaan om de shop te vinden). Daarna één voor één aan de beurt, ieder steeds 1,5 uur zoet, terwijl de andere twee een beetje gingen eten, winkeltjes bekijken, je kent het wel, wij dames vermaken ons altijd wel. Rond de middag was Geert-Jan ook ontwaakt, waarna we de hele middag stiekem maar wel hevig contact hadden aangezien we een verrassingsfeestje voor de jarige aan het organiseren waren (moet je je wel even voorstellen dat Dewy al een maand van te voren riep dat ze een surprise party wilde, maar ondertussen wel zelf aan het regelen was waar we gingen eten e.d.;)). Uiteindelijk rond 16.00 uur waren weweer thuis. Wij met zijn drietjes naar Geert-Jan omdat we natuurlijk onze nagels wilden laten zien, aha, juist ja, goed excuus;) Surprise surprise.. Kwamen we daar aan, was de deur op slot. Dewy een klein beetje mopperend haar sleutel zoeken: ‘Dit is toch niet aardig, ben ik jarig is mijn huisgenoot niet thuis, hij belt/smst jullie alleen maar (dammit, had ze het toch opgemerkt:P), maar mij bellen, ho maar. Dan kan hij wel ballonnen hebben geblazen, maar dat doe je gewoon niet...’ Eindelijk de sleutel gevonden, doet ze de deur open: VERASSING!!!:D Ah, dat gezicht van haar zal ik nooit meer vergeten, oprechte verbazing hoe het toch was gelukt (vonden wij zelf toch ook wel knap aangezien ze meestal alles wel doorheeft). Cadeautje gegeven en let the party begin!! Gezellig aan de drankjes met zijn allen, ondertussen omkleden, want we gingen lekker uit eten bij ‘Ciao’, een Italiaans restaurant (Gek he:P, Dewy mocht kiezen;)). Werkelijk waar heerlijk gegeten!! Rond 23.00 uur waren we weer thuis, hier hebben we nog gezellig een paar drankjes gedaan en aan karaoke gedaan, of eigenlijk gewoon hard meegezongen met alle geweldige nummers die voorbij kwamen (Bohemian Rhapsody doet het altijd goed!!). Daarna met z’n allen de stad in, op weg naar LAX!!

Hier aangekomen hadden de mensen al snel door dat Dewy jarig was (onder de slingers, ballonnen, bunnyoortjes, je kent het wel;)). Iedereen heeft zich weer heerlijk vermaakt op de dansvloer en aan de bar. Was aan het dansen, was daar op een gegeven moment mijn drugsdealer weer (zie vorige verhaal voor achtergrondinfo;)). Weer heerlijk mee lopen dansen, gezellig gekletst, bleek het helemaal geen drugsdealer te zijn, maar blijkbaar een opkomend bekend acteur/model in Maleisië! Tja, hoe moet ik dat nou weten....;) Uiteindelijk nog een hele gezellige avond mee gehad, had er misschien wat meer mee op de foto gemoeten, misschien wordt hij wel een wereldster.. tja, niet bij nagedacht. Wel had hij redelijk wat sterallures, aangezien hij Dewy en mij wel thuis wilde brengen in z’n auto om 05.30 in de ochtend (moet toegeven, mooie auto:P). Zijn bodyguard/driver zou dan wel rijden. Wij nog raar regaren: ‘bodyguard..?!’ Maar hij verzekerde ons dat dat absoluut nodig was, aangezien hij anders niet normaal over straat kon. Later toen ik gezellig met de ‘bodyguard’ aan het praten was, bleek het gewoon een vriend te zijn die het gewoon leuk vond om de hele avond te stappen, geen alcohol wilde en dan wel naar huis te rijden. Met andere woorden, de BOB dus... Die grap snapte ze niet, was wel jammer, vond mezelf wel heel komisch op dat moment;)..

Zondag lekker uitgeslapen, iedereen was toch wel redelijk brak. Lekker bij het zwembad gehangen, ’s middags filmpje gekeken, en ’s avonds heerlijk gegeten bij Delicious in Mid Valley shoppingmall (werkelijk waar, het eten is daar zoooo goed!!!). Daarna lekker vroeg naar bed want we moesten weer klaar zijn voor een weekje werk.

Week begon rustig. ’s Ochtends altijd om 07.30 wekkertje, douchen, aankleden waarna ik om 08.10 uur beneden met Dewy heb afgesproken om samen naar KL Sentral te lopen (toch weer 10 gezellige minuten;)). Bij deze, het spijt me Dewy dat ik er vaak om 08.15 ben, ik zal er aan gaan werken!;) (ben vooral benieuwd of ze het nu leest, het is wel absoluut een oprechte verontschuldiging!). Een keer ergens in de ochtend echter, de liften deden een beetje raar. Moest al lang wachten voordat er een kwam (per sectie, ik zit in A je hebt tot en met D, zijn er twee liften). Stond in de lift, begonnen de lampjes te knipperen en viel hij opeens van verdieping 10 naar 8 (je zal wel denken, das niet zo erg, nou, was er niet zo blij mee!). Daarna had de lift er maar mee besloten op te houden waardoor ik vastzat. Zal eerlijk zijn, voor 10 seconden zag ik m’n leven voorbij flitsen. Op de alarmknop gedrukt, waar ik een van de Maleisische bewakers die beneden zitten aan de telefoon kreeg. ‘Hello, why are you calling?’ ‘Umhh, Well, I’m stuck...!’ ‘Oh, that is no problem, we can fix that’. Binnen 2 minuten weer in werking. Dat was dan ook wel weer het heftigste wat ik heb meegemaakt. Vooral als je weet dat een van de interns laats 5 verdiepingen naar beneden was gevallen! Voor de rest prima weekje op werk, niks bijzonders, gewoon lekker aan de slag gegaan met de dagelijkse bezigheden (de webshop is eindelijk online, www.medpharm.com.my, is toch een klein beetje mijn projectje geworden). Vrijdag lekker naar de film geweest ‘The Avengers’. Mening waren verdeeld, ik vond hem erg leuk (misschien had het iets te maken met de mannelijke acteurs, hubba hubba), maar daar was niet iedereen het mee eens. De volgende dag lekker weer ’s ochtends bij het zwembad gelegen waar we besloten om een Chinawalk ‘poging 2’ te gaan ondernemen (wederom, vorige verhaal voor achtergond informatie). Het begon zeer voorspoedig, het begin liepen we hetzelfde, toen toch besloten een keer ergens links te gaan ipv naar rechts, ging nog steeds goed. Zal het dan toch nog een keer lukken?! Helaas moet ik jullie terleurstellen, we hebben er weliswaar 10 minuutjes langer over gedaan en deze keer zijn we 1 tempel tegen gekomen, maar het was toch wederom niet geslaagd... Wat we fout doen, ik weet het niet (misschien omdat alle twee de keren dat we het probeerde mannen voorop liepen, iets met richtingsgevoel:P), maar het lukt ons gewoon niet. Uiteindelijk weer lekker met z’n allen naar Petaling Street en Central Market gegaan. Cadeautje geshopt voor Eva (vriendin van Thijs), aangezien die de volgende dag jarig was en ’s avonds een feestje zou geven. Na de geweldige ervaring van de vorige keer wederom een voet massage genomen, oh wat was dat heerlijk! Deze keer Geert-Jan mee genomen, die kon het ook wel waarderen.
’s Avonds met z’n allen pizza gegeten, waarna we daarna naar Eva en Thijs zijn gegaan om om middernacht Eva’s verjaardag in te luiden. Daarna met z’n allen de stad in gegaan. Eerst naar Aristo, deze zit boven de ZOUK(dat moet zo’n geweldige VIP club voorstellen waar alleen maar de high class mag komen en als je heel veel geld hebt). Vooral ook veel niet zulke aantrekkelijke mannen en zeer jonge, ‘mooie’ (wat je onder mooi vindt vallen, wederom waren de meningen verdeeld;)) dames. Wij werden naar binnen geloosd onder het mom van: Hey, je bent blank, en Europees en zeer interessant... Was niet echt mijn ding, je mocht wel dansen, maar dan werd toch wel vriendelijk verzocht of je dit bij je tafel wilde doen, want stel je toch voor dat iemand die inpikt.... Dat zou toch verschrikkelijk zijn, ik bedoel, dan hebben we geen tafel meer.. Je ziet hem vast wel aankomen, Dewy en ik natuurlijk lekker tegendraads, heb de hele avond geen tafel meer gezien... Uiteindelijk hebben we samen met Albertine rond 03.00 de geweldige beslissing genomen om naar de LAX te gaan (is samen met de reggeabar in Chinatown absoluut onze stamkroeg!). Hier hebben we weer heerlijk de hele avond (tot 06.00) de benen uit ons lijf gedanst. Elke keer als we daar komen worden we ook gelijk naar binnen gehaald (ook al staat er een rij en moet de rest entree betalen) aangezien wij ‘de famous Dutch Girls’ zijn. And we know how to party;) Gok het er ook op dat het ook wel extra klanten trekt als je opeens meerdere blonde vrouwen in je club hebt staan, maar dat is mijn idee erbij;). Nog gezellig gekletst met ‘de manager’. Jonge jongen, vindt zichzelf helemaal geweldig, is die niet, heeft op zich wel een leuk koppie (leuk koppie geen inhoud maybe?! Misschien ook maar goed dat hij dat leuke koppie heeft, anders was hij ook niet ver gekomen:P), heeft wel 100 nummers van meisjes in zijn mobiel staan, is absoluut zo’n iemand die over 10 jaar daar nog rondloopt en bedenkt: ‘Goh, wat heb ik nou eigenlijk gedaan met mijn leven’. Was toch wel heerlijke adrem tegen hem (Hollandse invloed?!):
Hij: You don’t want to buy a drink for me
Ik: Umh, maybe I’m wrong, but if you work here, should you not buy a drink for me. You’re walking around all night, not dancing, doing nothing
Hij: No, that is my job.I talk a lot with people. I’m like a politician.
Ik: Yeah, I know politicians. Lots of blabla, but they don’t do anything (BAM!!)
Ah, dat beteurde koppie van hem. Nou, dacht al, die wil me nooit meer spreken. Maar blijkbaar toch wel, aangezien hij een uur later toch weer gezellig een praatje kwam maken;)
Zondag lekker uitgeslapen (wederom), was toch wel weer een heftige avond. Lekker bij het zwembad gezeten, beetje boekje gelezen, beetje scriptie gedaan, ’s avonds filmpje en daarna naar bed.

Next week. Wim ging op dinsdag naar Nederland. Zijn moeder was overleden en hij zou daar de hele week zijn met zijn familie. Rustig doorgewerkt, ’s avonds niet veel bijzonders. Vaak gewoon hapje eten, of op de 5e, of in Chinatown, of in een shoppingmall (in de kelder heb je daar hele foodcourners). Probeer nu minimaal (verwend!) 1x in de week sushi te eten. Tot nu toe nog steeds gelukt;). Daarna thuis dan vaak lekker boekje lezen, filmpje kijken, gezellig kletsen, reisjes plannen, de avond is echt zo voorbij. Vooral ook omdat we vaak pas rond 20.00/21.00 gaan eten, ja, dan blijft er niet zoveel meer over he.
Toen was het alweer weekend, wat stond op de planning: Langkawi!! Alweer zullen jullie denken. Jah, alweer. We vonden het allemaal zo heerlijk daar (diegenen die er al waren geweest) en er is daar nog genoeg te zien, dus we hadden besloten er weer naartoe te gaan. We gingen met een grote groep (13 man)! Zelfde vliegtijden als de vorige keer. Deze keer de taxi iets eerder besteld, is toch een stuk rustiger aankomen. Uurtje gevlogen, van het vliegveld naar het hotel (wederom: zelfde als de vorige keer). Iedereen klaargemaakt en we gingen op weg naar de Babylon. Daar hebben we weer heerlijk genoten van de muziek, de vuurkunstenaars, ladieboys, drankjes, zee op de achtergrond, zand in je bilnaad. Jup, GENIETEN!! Daarna nog naar de enige club op het eiland. Bijtende taferelen, ruige mannen met veel dreads en tatoeages, van je slippers afglijden door al de drank die op je voeten valt, in de auto bij piloten kruipen en natuurlijk als afsluiter van de avond, de nachtelijke duik. Jah, ik kan wel zeggen dat we absoluut een gezellige avond hebben gehad.
Volgende ochtend, de groep was een beetje opgesplitst; een helft ging het eiland per scooter verkennen, de andere helft ging naar het strand. Ik geloof niet dat ik mijn keuze aan jullie hoef te onderbouwen. Inderdaad dus heerlijk op het strand gelegen. In het begin van de middag besloten een Mangrove tour te gaan doen (nee, deze keer niet hetzelfde als de vorige keer, toen deden we de island tour!;)). We werden opgepikt bij het strand, want we moesten helemaal naar het noorden van het eiland voor de tour. Dit duurde ongeveer een half uurtje dus in die tijd hebben we toch nog veel van het eiland kunnen zien. De mangrovetour begon eerst door een bosachtig gebied met veel rotsen. De tourguide gaf wat informative over de verschillende rotsen, want in sommige rotsen kon je figuren zien. Zo had je een rots wat op een gorilla leek en één wat op een mensenhoofd zou lijken (de aap zag ik wel, maar het mensenhoofd, mwoh:P). De eerste stop was bij een visfarm waar je veel verschillende soorten vissen had. Hier mocht je ze vasthouden/aanraken/voeren. Heb nog een rog gevoerd en geaaid (rare beesten!!) en rare krabben vastgehouden. Tijdje blijven hangen, daarna gingen we weer verder de zee op richtingen verschillende eilandjes. Op een gegeven moment stopten we bij een eiland en onze tourguide zei dat er heel veel vissen waren op die plek. Wij naar beneden kijken, maar zagen dus echt helemaal niks. Zaten al een beetje van: ‘Jah, kunnen we door’. Toch maar wat brood in het water gegooid en verhip(!) er kwamen echt super veel tropische vissen op af. Allemaal naar de ene kant van de boot hangen, boot bijna kapseizen, bleek dat ze ook aan de andere kant van de boot zaten. Even een heel blonT momentje van de dag:P. Na ongeveer 15 minuutjes zijn we doorgevaren naar een eilandje. Hier hebben we een uurtje gezeten, lekker gezwommen. Zaten nog wat brutale apen die het eten uit onze handen jatte. Daarna door naar een drijvend visrestaurant, lekker gegeten, mooie bootjes bekeken (schijnt dat veel europeanen hier hun zeer dure jacht neerleggen, omdat ze daar hier geen kosten voor hoeven te betalen). Maar, jullie zullen wel denken, dit was toch een mangrovetour, waar zijn de mangrove... Die komen dus nu:P. Na het eten zijn we daar doorheen gevaren, was absoluut een kunstje van goed vaarmanschap aangezien het water steeds lager ging staan en de schipper dus echt goed in het midden moest blijven. Was wel redelijk vet! We hadden nog een stop bij een vleermuizengrot (Stinki Pu!!) en aan het einde van de tour kwamen we op een open gedeelte waar we de Langkawi’s (arenden) hebben gevoerd.De tourguide verspreidde wat kip over het water en er kwamen echt een stuk of 30 arenden overal vandaan. Het was echt heel vet om te zien hoe ze de kip stukken uit het water pakken en dan ook nog eens met 30 tegelijk!! Zeker een mooi plaatje, vooral omdat de rest zo vredig en mooi was. Heerlijke rozig (na een lang dagje op het water) genieten van het uitzicht. Na de tour waren we allemaal wel redelijk gesloopt. ’s Avonds nog heerlijk gegeten, paar drankjes gedaan bij de Babylon, maar iedereen lag toch redelijk vroeg in bed.
De volgende dag was iedereen super fris, fit en fruitig (deze keer hoefden er geen dansjes aan te pas te komen;)). We hebben het zelfs gered om het gratis ontbijt van het hotel mee te pakken;). In de ochtend beetje geschilled op het strand, waarna mensen toch wel weer wat actie wilde ondernemen. Deze keer in de letterlijke zin van het woord. Aangezien de banenboot de vorige keer niet zo goed was bevallen (moet toegeven, mijn neus voelt eindelijk weer normaal) werd er de keus gemaakt tussen parasailen en jetskiën. Parasailen it is! Toen we het boekte, kregen we erbij de horen dat ze bepaalde dingen moesten voorbereiden en dat het even zou gaan duren voordat we aan de beurt waren. Dus ik lekker met Dewy en Sharona eventjes een paar dingetjes fixen, kwamen we 30 minuten later terug, was iedereen die ging parasailen al met een bootje naar het strandje verderop. Kwam een van de mannen op me af, die zei al dat het geen probleem was en me wel even zou gaan brengen met de jetski (op dat moment dacht ik nog, oeh wow, ik heb nu beide). Nou echt waar, nooit meer!! Vond het zooo eng!! Heb me echt vastgeklemt aan die man en maar roepen of hij alsjeblieft wat zachter kon gaan, waarna ik alleen maar te horen kreeg: ‘I take care of you baby.’ Absoluut knikkende knieën, maar dan meer van de angst... Zoals Geert-Jan en Eva ook zo mooi zeiden, ze stonden op het andere strandje heerlijk te genieten van het uitzicht en de rust, tot ze in de verte alleen maar gegil hoorde... Jup, that was me on the jetski! Het gegil is ook pas opgehouden toen ik met beide voeten in het strand stond (toen was het nog een klein gilletje en rennen naar een schaduw aangezien het best wel warm was:P). Na bijgekomen te zijn van het eerste avontuur gelijk doorgegaan naar het tweede: het parasailen. Was absoluut leuk. Heerlijk ongeveer 10 minuten in de lucht gehangen, prachtig om alles te zien, heel erg vet. Aan het eind van de middag zijn we nog met een paar mensen naar Kuah (hoofdstad) gegaan, waar een enkeling veel sigaretten e.d. insloeg (Langkawi is tax free). Daarna door naar het vliegveld waarna we weer met de hele herenigde groep naar KL gingen.

- To be continued – (en bedenk er zo’n spannend muziekje bij: Dumdumdumdum...)