Oude en nieuwe verslavingen

Lieve Schatten,

Bij dezen dan toch weer de volgende update! Ik weet hoe jullie natuurlijk allemaal met smart aan het wachten zijn op al mijn geweldige verhalen (zo begrijpelijk:P) en niet verder kunnen met jullie dagelijkse bezigheden voordat jullie weten wat ik nu weer allemaal heb meegemaakt (wederom, zo begrijpelijk:p). I know, I am living the life, well actually my life, to the fullest! En natuurlijk moet iedereen hier van meegenieten. Dus speciaal voor jullie (aangezien ik het ook helemaal niet leuk vind om te typen;)) weer een ‘korte’ update van de andere kant van de wereld.

Het laatste stuk wat jullie hebben gelezen ging over mijn prachtige verbrandingen. Ik kan jullie gerust stellen dat die netjes zijn verdwenen (eigenlijk mag er wel weer een kleurtje op). Het weekend van 23 t/m 25 maart was wel een weekend waar ik al heel lang naar uit zat te kijken, namelijk de Formule 1! Nu zal niet iedereen weten dat ik best wel een fan ben van Formule 1. Vroeger toen ik nog jong, klein en onbezonnen was, zaten we (paps en de gebruders) hele zondagen voor de tv te kijken wie er deze keer weer zou winnen. Mijn concentratiegehalte was weliswaar niet zo goed dat ik het helemaal uitzat, maar de intentie was er altijd wel;) Dit weekend dus eindelijk de Formule 1! Via via (dank je mams!) geregeld dat ik (en 4 andere Nederlandse studenten van hier) daar drie dagen in een merchandise shop van een Nederlanse eigenaar kon werken. Jullie lezen het goed; dit hield dus in dat ik én gratis het hele weekend binnenkwam én er ook nog betaald voor kreeg. Perfecte deal lijkt me zo!
De eigenaar, Bart, was 3 jaar geleden begonnen en samen met een vriend reizen ze de hele wereld over. Ik moet eerlijk toegeven, ik weet niet of ik dit werk zo lang zou kunnen, want het is zwaar. Het is gewoon proberen in 3 dagen tijd een topomzet te draaien (geloof me, hier zijn de dolle dwaze dagen van de bijenkorf nog niks bij) waar werkelijk waar je hele tent omver wordt getrokken (net een mega uitverkoop bij de H&M), deze mensen zijn zeker ontsnapt uit Warnsveld, en na drie dagen eindelijk een beetje orde, kan je alles weer afbreken om te vertrekken naar het volgende land. Ik heb ook echt verwonderd staan kijken hoeveel geld mensen uitgeven aan alles wat er wel niet te koop is. Binnen 5 minuten wordt er gewoon even €200 voor 2 shirtjes betaald, of €375,- voor een model autootje, wat een geld (bedenk dat het modale inkomen van de Maleisiers misschien maar rond de 2000/3000 RM ligt). Volgens Bart was dit dan nog een van de rustigste locaties op de tour, lekker dan;) Nu moet ik wel eerlijk zeggen, ze draaien flinke omzetten in zo’n weekend, maar er blijft weinig van over. Puur om alleen daar te staan voor 3 dagen, oppervlakte van misschien 10m2, kost ze al €20.000,- Dan zal ik nog maar niet beginnen over alle licenties e.d. die ze moeten hebben.. Neeh, vetpot is het niet.
Nu kon ik goed merken dat ‘la mia famiglia’ allemaal in de kleding zit en dat ik toch redelijk snel het trucje door had hoe alles werkt. Bart gaf nog even tussen neus en lippen door dat ze nog een goede manager zochten, dus wanneer ik klaar was met mijn studie, wellicht... Ik zal er over nadenken;)
Kort samengevat: het waren drie dagen knetter, maar dan ook echt knetter hard werken in de hitte (man, man, wat was het warm!), soms met opperste verbazing naar de creaties van de supporters gekeken (en dan heb je al meerdere Davis Cups als student meegemaakt), verbazingwekkend veel Nederlanders tegengekomen (ze zijn toch werkelijk waar ook overal!), me kapot gelachen met alle nieuwe collega’s – echt een schatjes zijn het! – en natuurlijk heerlijk naar de Formule 1 zelf gekeken. Wat een geluid komt daarvanaf!! Het is gewoon niet te beschrijven wat een kick dat geeft om zo’n auto voorbij te zien komen! Zo snel en zo hard (zonder oordoppen niet te doen!). Echt respect voor de coureurs! Dat moet zo’n kracht op je lichaam hebben. Mijn oude liefde is weer helemaal opgebloeit, Hello oude verslaving!

Doordeweeks een normaal weekje gehad. Druk op werk met van alles en nog wat. ’S Avonds lekker wezen eten in Chinatown (I it, al die kraampjes met ‘real kopies’, geweldig! Wanneer mensen nog wat willen, geef de bestelling maar door;)), Little India, e.d. Nog naar de Skybar geweest. Zo vet! Op de 33e verdieping (inclusief zwembad aanwezig) een drankje doen met prachtig uitzicht over het nachtelijke KL. Donderdagavond ben ik nog met Lisa naar de film geweest (kost hier werkelijk waar geen drol, omgerekend €3,-), ‘The Hunger Games’. Hallo, nieuwe verslaving!!! Wat een top film! We hadden alletwee ook de boeken gelezen, dus we gingen er al helemaal vol verwachtingen naartoe. Gelukkig komen er nog twee films, dus ik heb een perfecte opvolger voor Harry Potter gevonden (ik raad ook iedereen zeker aan om naar de film te gaan en de boeken te lezen!). Volgende keer nemen we alleen een vest mee, aangezien de airco in de zaal maar één stand kent: standje maximaal (Nee Gijs/Robert/Joost, dit is een ander standje;)). Wat hebben we het echt heerlijk koud gehad:(

Na 5 daagjes was het dan toch weer weekend. Al een tijdje geleden had ik met mijn collega’s een huisje geboekt in Tanah Aina, een ecologisch resort in de jungle(google het maar). Zaterdag ochtend werd ik om 9.00 uur opgepikt waarna we eerst ergens naartoe gingen om te ontbijten (verassend;)). Uiteindelijk om 10.00 uur op weg, maar het was maar een klein 1,5 uurtje rijden, dus dat ging redelijk snel. Auto geparkeerd, waarna we zijn opgehaald met een zeer stijlvolle jeep (de 4x4 was belangrijk), aangezien we een redelijk steil junglepad moesten beklimmen en dan weer afdalen, en weer klimmen, etc. Uiteindelijk kwamen we aan bij het resort, werkelijk waar prachtig!! Het zit verscholen tussen de bergen dus er heerst een heerlijke rust. Er stroomt een riviertje waaraan alle hutjes staan (allemaal in traditioneel Maleisische stijl). Werkelijk waar schitterend (de foto’s volgen snel). Wanneer je het huisje binnenging was alles in ouderwetse Engelse stijl ingericht, super schattig! Het toilet en de douche zat per huisje in een ander huisje apart, daarvoor moest je een trapje op omhoog (dat was vooral ’s nachts voor mij een uitdaging met al die insecten en beestjes en kikkers (!) op het toilet, niet grappig!). Vanuit ons terras/balkon liep er een trap naar beneden regelrecht de rivier in. Omdat het een ecologisch park is, had de douche geen warm water. Nu was dat geen probleem, aangezien ik het hele weekend mezelf alleen maar heb gewassen in de rivier (met speciale shampoo van het resort, beter afbreekbaar). Werkelijk waar, het water was zooo helder en schoon! Daarnaast hadden wij net een klein stroomversnellinkje met rotsen voor ons hutje, waardoor er een natuurlijk jacuzzi/bubbelbad/kleine waterval was ontstaan. Heerlijk! Wilde er eigenlijk niet meer uit komen:P

Daar aangekomen kregen we eerst een lunch voorgeschoteld, heb de durian geproefd (een zeer stinkende fruitsoort), typisch Maleisisch/Aziatisch. Vind het niet lekker:P Jagh.. Na de lunch snel omgekleed waarna we zijn begonnen met de jungle tocht. Door rivieren en door de jungle heen gelopen, werkelijk waar super vet!!! Elkaar steeds helpen om weer een stukje verder te komen, absoluut goed voor de teambuilding bij ons op kantoor (niet dat we die nodig hadden;)). Na ongeveer 45 minuten kwamen we aan bij een breder stuk van de rivier, daar gingen we stroomopwaarts, waarna we in een soort van natuurlijke poel terecht kwamen (was eerst wel een klein beetje de rotsen op klimmen). Hier was een waterval (wow!) en kon je ook ergens omhoog klimmen om daar van af te springen. Jullie weten hoe ik ben, natuurlijk stond ik binnen no time boven, was het vanaf daar toch opeens een stuk hoger dan vanaf hoe het er beneden uitzag (3/4 meter). Beetje staan drentelen, maar als enige westerling tussen al die aziaten laat je je natuurlijk niet kennen. Dus ik heb even diep ingeademd..... en sprong, supervet!!! Heb het daarna maar gelijk nog een paar keer gedaan, om het af te leren:P. Daarna heerlijk een beetje gedobberd (hadden zwemvesten aan, dus hoefde ook niet veel moeite te doen). Lekker chillmode aan en gaan:P Na een klein uurtje moesten we weer terug, weer een heel stuk door de jungle gelopen. Het laatste stuk zijn we aan de rivertrekking begonnen (teruggelopen door de rivier). Ook heel erg vet! Moet eerlijk zeggen, na deze middag voelde ik me echt net Rambo! Arrgh!! ’s Avonds lekker gegeten (bbq) waarna we ons daarna hebben gewaagd aan de karaoke. In Nederland is dit altijd redelijk beschamend, maar in Maleisië heb ik gewoon het gevoel dat iedereen die hier zijn strot opentrekt kan zingen!! Vet mooi heel vaak, paar kippenvel momentjes zijn wel voorbij gekomen.

De volgende dag heerlijk wakker geworden door het kabbelen van de beek, je wordt dan zo relaxed wakker. Zijn gaan ontbijten, waarna we daarna de flying fox hebben gedaan. Eerst word je heel sexy in een pakje gehesen (inclusief een mooi eierdoppie), waarna je daarna aan een kabel wordt gehangen en je dan over de jungle heenvliegt, vet!! Was absoluut prachtig, dus natuurlijk is dit ook meerdere keren gedaan. Hé, je bent maar één keer jong he;). Dit was dan ook de laatste activiteit waarna we daarna weer lekker terug naar KL zijn gereden. Was vroeg thuis, nog een beetje geskyped, gezellig met zijn allen gegeten en vroeg naar bedje gegaan:). Ik moet wel bekennen, dat weekend is wel een van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest en heb ik er ook wel een paar van de gaafste dingen gedaan die ik ooit heb gedaan!

Weer een lekker weekje gehad. Niet veel bijzonders. Woensdagavond nog wel naar een andere Skybar geweest, de Lunabar. Deze zat ‘maar’ op de 27e verdieping, maar daarentegen wel op het dak, waardoor het helemaal open was. Helaas heeft mijn camera geen goeie nachtfunctie, dus foto’s worden eigenlijk redelijk flop, maar geloof me als ik zeg, het ziet er prachtig uit! Wederom een zwembad aanwezig, dj in de hoek, mooie lichtshow, waterval erbij, jah, ik heb mijn plekje wel gevonden;) Nu is het op woensdagavond in KL ook altijd Ladies night, dus heb de hele avond (tot 24.00 uur, mooi dat we om 23.00 uur naar huis gingen) alleen maar gratis cocktails gedronken. Jah, ik moet toegeven, ik kan hier wel aan wennen. Wederom, ik voel een nieuwe verslaving aankomen.

Het weekend hadden we dan toch een meidenweekend gepland. We zouden naar Cameron Highlands gaan, theeplantages, thee drinken, aarbeien eten, klinkt heel girly. Geert Jan had besloten om eigenlijk ook wel graag mee te willen, dus het werd een meidenweekend + Geert Jan:P
Zaterdagochtend vroeg (wekker ging om 6) de bus genomen, was ongeveer 4 uurtjes rijden (kost wederom geen drol, enkeltje is €7,-). Vooral het einde van de busreis was wel heel bijzonder. Omdat de CH hoog liggen, moet je op een gegeven moment ook gaan stijgen. Je rijdt dan opeens gewoon een weg zoals je die ook in de bergen hebt op wintersport, alleen dan in plaats van sneeuw alleen maar een afgrond en jungle naast je! Dit is wel heel gaaf omdat je dit beeld van Maleisië eigenlijk helemaal niet hebt (alleen maar bountystranden, grote steden, e.d). Daar aangekomen rond 13.00 uur, eerst lekker geluncht, richting hotel gegaan om spullen te dumpen (super mooi en schattig hotel, Country Lodge in Brinchang), om daarna richting de strawberry farms te gaan. Vond er werkelijk waar geen reet aan, het was net de intratuin. Gelukkig deelde iedereen hierin mijn mening en zijn we er na 10 minuten maar snel vandoor gegaan. Achter ons hotel was een boedhistische tempel, hier zijn we naartoe gegaan. Tijdens het lopen kom je langs alle huizen van mensen, zo anders dan in de stad. Hele arme huisjes, vet verwaarloosd, maar dan staat er wel een vette dure bak op de stoep. Dus eigenlijk zijn we er nou nog steeds niet over uit of de mensen het nou minder hadden of niet. ’s Avonds hebben we lekker op de nightmarket gewandeld, hier hebben we ook eten gehaald wat we heerlijk op ons balkonnetje hebben opgegeten. Daarna heerlijk aan de kaartspelletjes gegaan (ik won;)), waarna we heerlijk ons bedje in zijn gedoken.

De volgende ochtend ging om 7.00 uur de wekker. Van de taxichaffeur van de dag daarvoor hadden we al te horen gekregen dat we absoluut pad 1/1A moesten nemen als we gingen wandelen en de omgeving gingen verkennen. Dit pad bracht je dan naar het hoogste puntje (berg van 6660ft), waarvandaan je een prachtig uitzicht zou hebben. Wij vol goede moed om 8 uur de deur uit, lekker in jurkjes/rokjes, maar wel met een paar goede wandelschoenen aan. Misschien hadden we dit al kunnen bedenken aangezien het pad was aangegeven als ‘tough’ (nog steeds in de veronderstelling dat het dan een steil bergpad zou zijn), en de route 3,5 km was (terwijl de weg ernaartoe met de auto 15 km was, slingerweg), maar het was werkelijk waar een pad door de jungle (Mossy forrest road)! Eigenlijk, als ik pad zeg is dat ook wel weer teveel van het goeie, aangezien er niet echt een pad te vinden was, er was dan alleen wat minder begroeing. Wij ploeteren naar boven, onder bomen door, over stammen heen, soms gewoon recht omhoog een rots beklimmen. Tussendoor werden we wel een paar keer ingehaald door mannen die er wel heel professioneel uitzagen (inclusief bergbeklimoutfit) en die zeer verwonderend naar onze outfit keken. Op een gegeven moment kwamen we ook langs een afgrond, heel mooi hoor, maar om er langs te lopen, iets minder. Maar gelukkig kan ik jullie vertellen dat we het hebben overleefd en we 2 uur later boven aan de berg stonden (blauw, bekrast, modderig, bezweet.. Ik geloof dat ik elke obstakel op kniehoogte heb meegepakt, aangezien meer dan 1 week later ik nog mooi blauw ben)!! Absoluut een mooi uitzicht, mensen daar keken ons wel raar aan toen we opeens uit de bosjes tevoorschijn kwamen; ‘We came from Thailand’;) (we zagen er echt uit als een stel wildebeesten). De bergbeklimmers waren ook zeer verbaasd toen ze ons zagen en zeiden ook eerlijk dat ze niet verwacht hadden dat we het zouden redden. Dus mijn bucket list, berg beklimmen, wordt steeds korter, check!

Maar ja, wat omhoog komt, moet ook weer omlaag. Aangezien we het geen goed idee vonden om hetzelfde pad weer omlaag te nemen (veels te gevaarlijk (glad)), besloten we de 15 km lange weg naar beneden te wandelen (op dat moment wisten we nog niet dat die 15 km was). Na een tijdje gewandeld te hebben, waren we er ook wel weer klaar mee. Tijdens een rustmoment (terwijl we zaten te kijken naar de theeplantages. Jah, die hebben we ook nog even gezien:P) kwamen we een groepje Zweden tegen met, heel belangrijk, een busje! Dus, wij meiden, een paar keer lief lachen, knipperen, et voila, de lift was daar. Erg prettig, aangezien we er nu pas achter kwamen hoe ver we nog hadden moeten lopen. Ons beneden afgezet voor de butterfly farm, daar nog even naar binnen gegaan. Was wel grappig, beetje vlindertjes en reptielen bekeken. Nog een slang vastgehouden. Eigenlijk, hij was wel heel lang en gifgroen, maar wel heel dun, dus ik houd het maar op slangetje. Stoer wijf dat ik mezelf vond man;)! Daarna naar het hotel gegaan, soort van gedouched (modder er af schrapen met de handdoeken omdat het er anders niet af wilde. Toch nog een meidenweekend, modderbad gehad), waarna we richting de bus centrale gingen. Gegeten, beetje rondgelopen. We kwamen nog een Nederlandse gezin tegen met drie meisjes. Een van de meiden (6 jaar) trekt aan het shirt van haar vader terwijl ze naar mij wijst, waarop haar vader zegt: ‘Jah, die is uit Nederland’, waarop het meisje zegt: ‘Nee, ze is lang’ :P Schattig!! Ik zeg nog tegen haar dat dat komt omdat mijn ouders me altijd zo goed te eten hebben gegeven en ik altijd braaf mijn bordje opat (OMG, wat een rolmodel), waarop ze zei: ‘Dat zeggen mijn ouders nou ook altijd!’. Hihi, zo lief!!!
Het was echt een top weekend! Geert Jan vindt ons nou een stel moordvrouwen en topwijfen (allemaal door die berg;)) en wil, als al onze meidenweekenden zo zijn, altijd wel mee:P

De week daarna is eigenlijk een beetje in een waas voorbij gegaan. Heb gok ik of iets verkeerds gegeten, of door de airco in de bus, maar ben hele goeie vriendjes geworden met de wc. We hebben zeker een goede band opgebouwd en optimaal geknuffeld (Joost;)). Voel me nu wel weer helemaal fit, af en toe gaat mijn maag nog in protest, maar dat overleef ik wel. Afgelopen weekend eigenlijk niet veel bijzonders gedaan. ’s Avonds lekker filmpje gekeken, klein drankje gedaan (nog een weddenschap gewonnen door aan de borsten van een ladiesboy te voelen. Kreeg hierbij wel gelijk van hem/haar het adres van de chirurg in Thailand, het kostte maar 7000RM en binnen 5 uur sta je weer buiten. Goh, zou hij/zij hier wat mee bedoelen;)) en overdag eigenlijk vooral aan mijn scriptie gewerkt. Ik moet zeggen, het gaat nog niet heel lekker, loop vaak (heel vaak) vast, vooral omdat het bedrijf voor mij op bepaalde punten nog niet logisch is. Maar, Rome is ook niet in 1 dag gebouwd, dus dat gaat helemaal goed komen.

Nog een klein leuk verhaaltje voor het slapen gaan:
Ik kwam aan op mijn werk, doe de deur naar de keuken open, zie ik vanuit mijn ooghoek iets wegschieten. Na het hele verhaal met Gerrit thuis (lees eerder reisverslag voor background information) had ik gelijk door wat dit was, de achterneef van Gerrit!! Ik gillend weer naar buiten, naar mijn collega’s schreeuwend dat daar wat zat. Zij me uitgelachen, dat dat hier normaal is. Uiteindelijk ze toch wijs gemaakt dat ik zolang dat ding daar zat, ik zeker niet meer die keuken binnen ging. Dus, Julia komt uit haar stoel, gaat de keuken in en begint op te ruimen. Onder de tafel lagen allemaal kartonnen dozen e.d. Na een paar weggehaald te hebben, komen er opeens drie vet grote kakkerlakken tevoorschijn! Nou, ik nog harder gillen (zij doen niks, gaan er met hun blote voet opstaan; he, weer een dood.. jagh!). Doet ze een keukenkastje open, werkelijk waar, alsof ik in een film zat, met 40(!) tegelijk kwamen ze uit het kastje. Grote, kleine, de hele familie was in ieder geval gekomen. Op een gegeven moment (ons keukentje is heel klein, gok rond de 4m2) liepen ze over de wanden, het plafond, de keukenkastjes, de tafel. Nou, ik kan je vertellen dat ik al aan de andere kant van het kantoor stond, ver weg van al die dingen, ze hadden me al in de hoek gedreven. We zijn uiteindelijk een uur bezig geweest om alles te ontsmetten, heb heerlijk met een bezem op alle beesten die meer dan 1 meter bij mij in de buurt kwamen, staan meppen. Een hele bus spray leeggespoten en de deur dichtgetrokken. De volgende dag lagen er allemaal lijkjes. Heerlijk!!! Alles is dood:D. Af en toe zien we er nog een liggen (vooral bij het toilet, ze komen namelijk binnen via de waterleidingen), maar die is dan al zo ver heen door die spray.
Nou, als dat geen leuk verhaaltje voor het slapengaan is, weet ik het ook niet meer.

Jullie zillen het niet geloven, maar dit was het. De koek is op, we zijn er weer in een sneltreinvaart doorheen gegaan, maar we zijn eindelijk up to date! Wellicht is dit verhaal de iets mindere uitgebreide variant die jullie van me gewend zijn ;), maar ik hoop nog steeds dat jullie er van hebben genoten:D.

Lieve schatten, ik ga lekker slapen. Morgen wordt weer een zware dag (keihard knallen aan mijn scriptie en de dagelijkse bezigheden).

Ik hou van jullie, en speciaal voor de gebruders; hebben jullie na dit gelezen te hebben niet dat jullie dolgraag langs willen komen;)

Liefs en een dikke kus!!
Steph